x

By Justin :

Mineło kilka dni od ostaniego wydarzenia a Jesica nadal nie pojawiała sie w szkole.To było dziwne bo zawsze ją widywałem a jej widok sprawiał mi wielką radość.Postanowiłem sprawdzić co sie dzieje.Problem był jeden : nie znałem jej adresu, a wiedziałem ze nia namiescju zapytać o adres Ronnie.Wkradłem sie wiec do szkolnego sekretariatu i przejżałem dziennik.spisałem adress. uff ostro grałem gdyby ktoś mnie zobaczył było by nieprzyjemnie.Wyszedłem ze szkoły, i poszedłem pod danny adres.Oby tylko otorzyła - powtarzaem sobie w myśli i nagle? Jeeesst moim oczom ukazała sie Jessica.

By Jessika :

Co Ty tu robisz ? - wychyliłam głowie za drzwi., marszcząc czoło.

Bo Ja,ja chciałemm - zmieszał się.

Czego chciałeś ? nie mam ochoty z nikim rozmawiać - zamnkełam drzwi.Ale jednak w myslach pragnełam sie komuś wyżalić,porozmawiać.

By Justin : Zamkneła drzwi? tss Ja nie odpusczęę! zacząłem walić z wiekszą siłą w drzwi.

- Jesiica otwórz proszę..

otworzyłaa..No na reszczie, moge wejść? czy będe tak tu stał do wieczora ?

By Jessica :

Raczej będziesz stał - uśmiechnełam sie ironicznie.

Nie udawaj takiej nieosiągalnej! okei ? - zatrasował ręką dzrzwi i wszedł do środka.

- Więc czego chcesz ? 

- Przyszedłem, oddać Ci książki, nie pojawiasz sie w szkole,myslałem ze po nie przyjdziesz ...

- źle myślałeś. 

By Justin.

- słuchaj Jessika wiem,że to tylko gra skończ udawać jak to mnie nie nawidzisz i jaka to jestes nie do wziecia i nie do zdobycia.- Musiałem to powiedzieć,

- I co przyszedłeś tutaj zeby prawic mi kazanie? na mój temat ? - uniosła brew. - wtyglądała nieziemsko jak sie złościła.

- Nie, nie źle mnie zrozumiałaś.Ja po prostu martwiłem sie ze coś Ci sie stalo, bo nie ma cie w szkole od dłuższego czasu....ii..

- mhm no jak widzisz zyje nic mi nie jest, możesz byc spokojny! i zaraz zaara, nie rozumiem Ty? Ty? się o mnie martwisz ? - parskenła śmiechem, aż zrobiło mi sie głupio.

- Czy to źleee ? - zapytałem ?

- Ty mnie nie rozumiesz - usiadłam na kanapie.zakrywając twarz rękami.

- Staram się, ale możesz mi pomoć? - usiadł obok.

- Justin, Ja zawsze byłam traktowana w tej szkole jak śmieć bo jestem inna, nowa, bo nie mam matki milonerki i ojca biznesmena.Moje życie to jedno wielke gówno! a Tu najlepszy chłopak ze szkoły przychodzi do mnie do domu pod pretekstem oddania mi książek,a  prawda jest taka,że chce ode mnie czegoś więcej...

- Rozumiem.., tzn nie rozumiem - zaśmiaał się słodko.

- To,że nie ufam ludziom takim jak Ty.

- Ale ja, nie jestem taki jak myślisz - zaprzeczał.

- jakoś w to nie wierzee..

- Jesiicaa mi na tobie zależy i będe o Ciebie walczył czy tego chcesz czy nie.Zrobie wszystko by przekonać Ciebie do Siebie.- mówiąc to patrzył na mnie tak,tak przeszywająco..

- Jesteś wyjątkowaa, inna niz reszta tych..- i w tym momencie zadzwonił jego telefon.

By Justin :

Szlaaag akurat w takim momencie..oderbrałem.

- Tak,taak zaraz będe, noo już wychodzęę!! 

- Przepraszam ale muszę, to pilne - przeprosiłem ją..

- yhym nie ma sprawy ..

- Obiecuje,że wrócimy do tej rozmowy - kierwowałem sie w kierunku drzwi.

by Jessica :

- Juustin! - zatrzymałam go..

- taak? - wrócił.

- ksiąążki - wyciągnełam ręke, śmiejac sie.

- ah no tak wybaczz. - podał ksiązki i zniknął za dzrzwiami.

CDN.